Bariloche Argentinië, maandag 9 oktober. Oeps, zijn we zomaar twee weken en twee grensovergangen verder sinds het laatste verhaal. Die twee weken hebben we doorgebracht in de twee aangrenzende merengebieden in Argentinië en Chili. Als die meren er al niet duizenden jaren gelegen hadden, dan waren ze de afgelopen week wel ontstaan: We hebben een volle week volle bak regen gehad. Zoveel regenwater spatte bijna de reislust ervan af, maar dat hebben dagelijkse reiskadootjes gelukkig voorkomen.

Maandag twee weken terug hebben we de nachtbus van de kust naar El Bolson genomen. Een kleine vijftien uurtjes in comfortabele stoelen en ‘s morgens verrast ontwaken met zicht op besneeuwde bergtoppen. In El Bolson, een relaxed stadje met/door veel hippie bewoners, hebben we geslapen in een ecologisch, organisch, vegetarisch hostal. Beetje zweverig, maar vooral erg aardige mensen en lekker gegeten. Dinsdagmiddag hebben we ons eerste bergmeer, Lago Puelo, bezocht en woensdag een uurtje of vier gewandeld in de bergen. Compleet met gaucho ontmoeting, en dan is het leuk dat we net genoeg Spaans praten voor een klein gesprekje.

Donderdag was het weer tijd voor een prachtige busrit, naar San Martin de los Andes. Die busritten zijn echt genieten, vooral met een lekker muziekje op de oortelefoontjes. In San Martin hebben we vrijdagmorgen nog droog kunnen wandelen naar een mooi uitkijkpunt over het meer Lago Lascar. ‘s Middags begon het te regenen en dat is afgelopen donderdagnacht pas gestopt. In het begin was dat wel lekker om te onthaasten, (laten) wassen, lezen, schrijven, slapen en om het reisplan verder in te vullen, maar na een week zou een mens er bijna neerslag(!)tig van worden. Gelukkig hebben wij geen pakken meegenomen om bij neer te zitten.

Van San Martín, Argentinië, zijn we zondagmiddag naar Pucon gebust. Dat is dé plek hier in Chili voor allerlei outdoor activiteiten, van raften, wandelen en mountainbiken tot skiën en snowboarden. Gelukkig heeft Pucon ook heel veel thermale baden, en die zijn juist weer extra lekker in de regen.

In Pucon hebben we een auto gehuurd om de Siete (7) Lagos te verkennen. Die in Chili dus, want in Argentinië hebben ze er ook precies ‘siete’. En beide gebieden zijn van oudsher toeristisch erg in trek bij Chilenen en Argentijnen. Wij waren erg blij met onze waterdichte Ford Ecosport met verwarming. We zijn in vier dagen van Pucon via Panguipulli, Valdivia en Entre Lagos naar Puerto Varas gereden.

Het plan om onderweg regelmatig mooie wandelingen te maken viel helaas in het overvloedige water. Jammer, want het is hier echt prachtig wandellandschap. Gelukkig brengt elke reisdag wel weer een leuke verrassing als mutsje voor de regen; een super aardige, enthousiaste tweeling op onze overnachting in Panguipulli, een verrassende groente en vismarkt met zeeleeuwen, aalscholvers en pelikanen in Valdivia, brouwerij Kunstmann met Duitse wortels en lekker bier plus eten in Valdivia, toch nog een korte, bijna droge, maar op het eind onderbroeknatte wandeling naar watervallen in Parque Nacional Puyehue, lieve mensen in groenwit geruite schortjes met warme mutsen die zorgzaam voor ons kookten in een ‘bij vergissing gekozen’ hotelletje in Entre Lagos en vrijdag eindelijk weer eens een droge dag met grijswitte wolken in een blauwe lucht, een groene lagune, sneeuwwitte vulkanen en een spiegelend Lago Llanquihue.

De vulkanen hadden zich de eerste dagen gehuld in dikke wolken, dus was het vrijdag een fijne toegift om de vulkanen eerst te zien en Volcan Osorno daarna te bestijgen met auto en kabelbaan … tot in de sneeuw.

Eergisteren was er, gelukkig voor jullie, weer voldoende regen, zodat we aan de bar in Puerto Varas het grootste deel van dit verhaal hebben kunnen schrijven. Volgens ons hadden ze acht jaar geleden hier vooral wijn, maar nu zijn ambachtelijke bieren heel erg geliefd. En wij sluiten erg graag aan bij lokale trends en gebruiken.

En gisteren, zondag zijn we in twaalf uur met bus-boot-bus-boot-wandeling-boot-bus van Puerto Varas naar Bariloche gereisd. Het was die dag afwisselend zonnig, bewolkt en buiïg, dus wij waren al heel tevreden. Varen over een Chileens en twee Argentijnse meren door twee nationale parken was een mooie afsluiting van de merengebieden. En onderweg hebben we ook nog prachtige watervallen gezien. Want dat is dan het voordeel van zoveel regen; de watervallen zijn dan op hun krachtigst en prachtigst.

Zo, jullie kunnen weer bijlezen en kijken en wij vliegen vanmiddag naar Salta in het noorden van Argentinië. Onder andere naar woestijnen en zoutvlakten; klinkt droog en warm.

Natte zoenen, Margreet en Fons.